χαλινωτήριο

το / χαλινωτήριον, ΝΑ

νεοελλ.

στρ. όργανο ανάσχεσης ή απορρόφησης τής οπισθοδρόμησης τών πυροβόλων

αρχ.

πληθ. τὰ χαλινωτήρια

(ενν. ὅπλα) τα σχοινιά με τα οποία δένεται το πλοίο στη στεριά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλινῶ / -ώνω + κατάλ. -τήριο(ν)*].